Fuzuli'nin Murabbaları

MURABBA - 1

1.

Perişan halin oldum sormadın hal-i perişanım

Gamından derde düştüm kılmadın tedbir-i dermanım

Ne dersin rüzgârım böyle mi geçsin güzel hanım

Gözüm canım efendim sevdiğim devletli sultanım

2.

Esir-i dam-ı aşkın olalı senden vefa görmem

Seni her kanda görsem ehl-i derde aşina görmem

Vefa vü aşinalık resmini senden reva görmem

Gözüm canım efendim sevdiğim devletli sultanım

3.

Değer her dem vefasız çerh yayından bana bin ok

Kime şerh eyleyem kim mihnet ü enduh u derdim çok

Sana kaldı mürüvvet senden özge hiç kimsem yok

Gözüm canım efendim sevdiğim devletli sultanım

4.

Gözümden dembedem bağrım ezip yaşım gibi gitme

Seni terk eylemezem çün ben beni sen dahi terk eyleme

İgen hem zalim olma ben gibi mazlumu incitme

Gözüm canım efendim sevdiğim devletli sultanım

5.

Fuzuli şive-i ihsanın ister bir gedayındır

Dirildikçe seg-i kuyun ölende hak-i payındır

Gerek öldür gerek ko hükm hükmün ray rayındır

Gözüm canım efendim sevdiğim devletli sultanım

Fuzuli

Aruz Kalıbı: mefaîlün / mefaîlün / mefaîlün / mefâîlün

Günümüz Türkçesiyle

Murabba, dörder mısralı bendlerle yazılan bir nazım şeklidir, tik bendin mısraları birbiriyle kafiyeli, diğer bendlerin ilk üç mısrası kendi arasında, son mısrası ise ilk bendle kafiye­lidir. Bazen son mısra diğer bendlerde tekrar eder.

1. Senin yüzünden perişan bir duruma düştüm, ama sen bu zavallı halimle ilgilenmedin (bana acımadın). Senin aşkın sebebiyle derde düştüm, ama sen derdime çare bulmadın. Gözüm, cânım efendim, sevdiğim, devlet­li sultanım. Benim hayatım, vakitlerim hep böyle mi geç­sin, ne dersin güzel sultanım?

2. Aşkının tuzağının esiri olduğumdan beri senden vefa görmedim. Zaten seni her nerede görsem dertlilere yakın olduğunu, onlarla ilgilendiğini görmüyorum. Vefa ve aşinalık konusundaki bu âdetini sana yaraşır görmüyorum. Gözüm, camm efendim, sevdiğim, devletli sultanım.

3. Her an vefasız feleğin yayından bana bin ok değer. Kime anlatayım, benim mihnetim, tasam, derdim öyle çok ki! Elimden tutmak, iyilik etmek sana kaldı, senden başka hiç kimsem yok! Gözüm, cânım efendim sevdiğim devletli sultanım.

4. Her an bağrımı ezip gözümden akan (kanlı) gözyaşı gibi sen de gitme! Ben seni madem terk etmiyo­rum, sen de beni terk etme. Hem bu kadar zalim de olma, benim gibi bir mazlumu incitme. Gözüm, canım efendim, sevdiğim, devletli sultanım.

5. Fuzûlî senden iyilik dileyen bir dilencidir. Ha­yatta oldukça kulun köpeğin, öldüğünde de ayağının top­rağıdır. İster öldür, ister bırak, dilediğini yap ona. (Bu konuda) hüküm senin, görüş şenindir. Gözüm canım efendim, sevdiğim, devletli sultanım